فهرست مطالب

علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی - سال هفدهم شماره 3 (پیاپی 49، پاییز 1386)

فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
سال هفدهم شماره 3 (پیاپی 49، پاییز 1386)

  • 52 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1386/09/20
  • تعداد عناوین: 10
|
  • ماندانا حسن زاده، زهرا گلکار، واله هادوی، رکسانا کریمی نژاد، نوید المدنی، فریبا افروزان، ایمان سلحشوری فر، یوسف شفقتی، کیمیا کهریزی، حسین نجم آبادی صفحه 121
    سابقه و هدف
    آتروفی عضلانی نخاعی گروهی از بیماری های نرون حرکتی هستند. سه ژن در ایجاد بیماری نقش دارند. مهم ترین آنها ژن SMN می باشد و دارای دو نسخه سانترومری و تلومری است. در 95 درصد از بیماران SMA، نسخه تلومری ژن SMN به طور هوموزیگوت حذف شده است و مابقی دارای جهش های نقطه ای در ژن مذکور می باشند. در اکثریت بیماران، اگزون.های 7 و 8 ژن SMN1 حذف می شود. از این رو بررسی جهش.های این ژن در شناسایی بیماران و ناقلین حائز اهمیت بسیاری است. هدف از این پژوهش بررسی جهش.های ژن SMN1 و فراوانی آن در بیماران ایرانی است.
    روش بررسی
    پس از مشاوره دقیق و ارزیابی علائم بیماران بر اساس معیارهای کنسرسیوم SMA، بررسی مولکولی با استفاده از روش PCR-RFLP انجام گرفت.
    یافته ها
    بیش از 60 درصد از خانواده.ها، ازدواج فامیلی داشته که اغلب از نواحی مرکزی و شمال ایران بودند. در این تحقیق 243 خانواده از نظر جهش اگزون 7 ژن SMN1 مورد بررسی قرار گرفتند که 195 خانواده با سابقه SMAI، 30 خانواده SMAII و 18 خانواده باقی.مانده در SMAIII طبقه.بندی شدند. بررسی حذف اگزون 7 در خانواده.های با فرزند مبتلای زنده نشان داد که 94 درصد از خانواده های SMAI، 95 درصد SMAII و100 درصد SMAIII دارای حذف هموزیگوت ژن SMN1 بودند. در تشخیص پیش از تولد از مجموع 92 نمونه، 21 نمونه (8/22 درصد) مبتلا بودند و ختم بارداری در آنها صورت گرفت.
    نتیجه گیری
    فراوانی هموزیگوتی حذف اگزون 7 ژن SMN1 در هر سه نوعSMA 94 درصد بود که شبیه گزارشات ارائه شده در غرب اروپا، چین، ژاپن و کویت بود.
    کلیدواژگان: آتروفی عضلانی نخاعی، SMN1، بیماران ایرانی
  • یوسف دوستار، رضا طروقی، مهرداد هاشمی، وحید حاجی آبالو صفحه 127
    سابقه و هدف
    ویروس آنفلوانزا عامل مرگ سلولی حیوانات و انسان می باشد. مرگ سلولی حاصل از این ویروس می تواند به دو صورت نکروز وآپوپتوز اتفاق بیفتد. در این تحقیق ما به ارزیابی نوع مرگ سلولی در بافت کلیه جوجه های عفونی شده با ویروس آنفلوانزای طیور سرو تیپ A/chicken/ Iran/ 772/2000)H9N2) پرداختیم.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، 60 قطعه جوجه(SPF) با سن 3 هفته به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول با تیتر مشخص ویروس آنفلوانزا EID50 5/7 10و گروه دوم با استفاده از سرم سالین به روش وریدی تلقیح گردیدند. پس از 72 ساعت از بافت کلیه آنها نمونه برداری و در محلول فرمالین 10 درصد فیکس شد. مقاطع میکروسکوپی با ضخامت 6-5 میکرونی از آنها تهیه و سپس به روش تانل رنگ آمیزی شدند.
    یافته ها
    میانگین (± انحراف معیار) تعداد سلول های آپوپتوتیک شمارش شده برای گروه تیمار و شاهد به ترتیب 79/1±18 و 56/0±1 بود (005/0>P).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که ویروس آنفلوانزای سروتیپ H9N2 توانایی القاء آپوپتوز سلول های توبولی کلیه را دارا می باشد
    کلیدواژگان: ویروس آنفلوانزای طیور، آپوپتوز، آپوپتوز کلیوی
  • جلال الدین خوشنویس، هومن خواجویی، پژمان خوارزم، غلام حسین کاظم زاده، علی کاویانی، محمد زینل زاده، علیرضا صابری قوچانی، محسن طالبیان صفحه 133
    سابقه و هدف
    تعداد پیشرونده ای از بیماران مبتلا به نارسایی کلیه همودیالیزی، بدلیل انجام پیوند کلیه و عدم نیاز به فیستول های شریانی- وریدی (AVF) و یا بروز عوارض جدی، به بستن آن نیاز پیدا می کنند. چندین روش اندوواسکولر و یا جراحی باز، برای بستن AVF مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه، ما دو روش رایج جراحی باز را که در بیمارستان شهدای تجریش از سال 1381 تا 1384 انجام شده است با یکدیگر مقایسه کردیم.
    روش بررسی
    در یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، 140 بیمار بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در 70 بیمار، لیگاتور سه گانه و در 70 مورد دیگر، اندورافی از طریق لومن ورید انجام شد. هر بیمار تا مدت 6 ماه بعد از عمل جراحی، تحت پیگیری قرار گرفت و میزان موفقیت، عود تریل و عوارض دو روش مذکور با یکدیگر مقایسه شد.
    یافته ها
    از 140 بیماری که در آنها بستن AVF انجام شده بود، در 26 مورد (%57/18) عمل جراحی طی 6 ماه پیگیری به شکست انجامید. از این 26 مورد، 24 مورد در گروه لیگاتور سه گانه و 2 مورد نیز در گروه اندورافی از طریق ورید بودند. بازگشت تریل یا سمع بروئی در محل بستن AVF در گروه لیگاتور سه گانه، 14/37 درصد و در گروه اندورافی، 85/2 درصد بود.
    نتیجه گیری
    روش اندورافی از طریق ورید به دلیل موفقیت بالاتر و میزان عوارض و شکست پائین تر، تکنیک مطلوب تری جهت بستن AVF است.
    کلیدواژگان: فیستول شریانی، وریدی، لیگاتور سه گانه، اندورافی از طریق ورید
  • مهردخت مژده صفحه 139
    سابقه و هدف
    مالتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن التهابی خودایمنی سیستم اعصاب مرکزی است که با دمیلینیزاسیون این مناطق مشخص می شود و یکی از علل منجر به ناتوانی در افراد جوان می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی سه داروی آونکس (AVonex)، ربیف (Rebif) و بتافرون (Betaferon) بر ناتوانی حرکتی (EDSS) بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس می باشد
    روش بررسی
    این کارآزمایی،در 126 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بر اساس داروهای دریافتی خود به 3 گروه تقسیم شدند. گروه اول (60 نفر) آونکس، گروه دوم (36 نفر) ربیف و گروه سوم (30 نفر) بتافرون برای 24 ماه دریافت کردند. نمرهEDSS اولیه و نهایی و میزان عود بیماری در سه گروه مقایسه شد.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران 62/8±11/31 سال بود و2/80 درصد بیماران زن بودند. اختلاف میانگین نمرات EDSS اولیه و نهایی در هر یک از سه گروه درمانی تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0>P). میانگین تغییرات نمرات EDSS در سه گروه آونکس، بتافرون و ربیف به ترتیب 38/1، 30/1و 45/1بود (NS). اختلاف میانگین عود حملات بیماری در قبل و بعد از درمان، در هر یک از دو گروه آونکس و بتافرون از نظر آماری معنی دار نبود (NS)، اما در گروه ربیف تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0>P). میانگین کاهش عود بیماری در سه گروه درمانی آونکس، بتافرون و ربیف به ترتیب 69/0، 60/0و 25/1 بود (NS).
    نتیجه گیری
    درمان با سه داروی آونکس، ربیف و بتافرون ناتوانی حرکتی (EDSS) را در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس کاهش می دهد، اما بین سه دارو تفاوت معنی داری در کاهش ناتوانی وجود ندارد. از طرفی داروی ربیف نسبت به دو داروی دیگر تاثیر بیشتری برکاهش عود حملات دارد، هر چند تفاوت معنی داری در کاهش عود بیماری بین سه دارو وجود نداشت.
    کلیدواژگان: مالتیپل اسکلروزیس، آونکس، بتافرون، ربیف، EDSS
  • شهلا محمدزاده، فریده شجاعی، حجت زراعتی، شاداب ماهیدشتی زاد صفحه 147
    سابقه و هدف
    مطالعات پیشین، اثرات مثبت ورزش در خشکی را در کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی مفاصل بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید نشان داده است. در این راستا، تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان تاثیر ورزش در آب بر کاهش شدت درد و افزایش دامنه حرکتی مفاصل زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید صورت گرفت.
    روش بررسی
    در این کارآزمائی بالینی، 32 بیمار زن با تشخیص آرتریت روماتوئید به روش غیراحتمالی مبتنی بر هدف انتخاب و به دو گروه 16 نفره مورد و شاهد تقسیم شدند. در ابتدا از هر دو گروه اطلاعات دموگرافیک جمع آوری و سوالاتی درباره سابقه و وضعیت بیماری پرسیده و شدت درد و میزان دامنه حرکتی آنها اندازه گیری شد. سپس گروه مورد برای انجام هیدروتراپی بهاستخر محل پروژه دعوت شدند. پس از 6 هفته ارزیابی مجدد با همان روش مرحله اول انجام گرفت.
    یافته ها
    میانگین شدت درد در دو گروه مورد و شاهد کاهش یافته بود (به ترتیب 0007/0=P و 03/0=P)، اما شدت درد در گروه مورد پس از انجام هیدروتراپی نسبت به گروه شاهد کاهش بیشتری داشت. دامنه حرکتی مفاصل نیز پس از هیدروتراپی در گروه مورد، در تمامی مفاصل و حرکات مورد بررسی افزایش یافته بود و اختلاف آن نسبت به گروه شاهد معنی دار بود (05/0p<).
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد که ورزش در آب یا هیدروتراپی می تواند شدت درد را در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید کاهش داده و دامنه حرکتی مفاصل را افزایش دهد
    کلیدواژگان: حرکت درمانی در آب (هیدروتراپی)، درد، دامنه حرکتی، آرتریت روماتوئید
  • سیدمنصور رایگانی، محمدحسن بهرامی، الهام دانش طلب، آرش دانش طلب صفحه 153
    سابقه و هدف
    عصب پرونئال فرعی (APN) یک واریاسیون آناتومیک است که می تواند باعث اختلال در بررسی های الکترودیاگنوزیس شود. در این آنومالی، پاسخ بدست آمده CMAP (Compound muscle action potential) از EDB (extensor digitorum brevis) با تحریک عصب پرونئال در دیستال از پروگزیمال کوچک تر است. در این مطالعه، فراوانی عصب APN در مراجعه کنندگان به بخش طب فیزیکی بیمارستان شهدا در سال های 1385-1384 بررسی شد.
    روش بررسی
    در مطالعه توصیفی حاضر، بررسی CMAP عصب DPN در دیستال و پروگزیمال توسط دستگاه Neoro- Screen Toennis صورت گرفت. در صورت عدم مشاهده CMAP عضله EDB در مچ پا، در زیر قوزک خارجی تحریک صورت گرفت و در مواردی که CMAP در دیستال از پروگزیمال کمتر بود، APN تشخیص داده می شد.
    یافته ها
    143 (7/62 درصد) زن و 87 (3/37 درصد) مرد با میانگین سنی 46/13±11/42 سال بررسی شدند. APN در 28 مورد (2/12 درصد) وجود داشت که در 5 مورد (9/17 درصد) دوطرفه و در 23 مورد (1/82 درصد) یک طرفه بود. در هر یک از دو جنس مرد و زن فراوانی APN 14 مورد (50 درصد) بود.
    نتیجه گیری
    شیوع APN در این مطالعه 2/12درصد بود که در 9/17 درصد موارد دوطرفه و در 1/82 درصد موارد یک طرفه بود.
    کلیدواژگان: الکترودیاگنوستیک، عصب پرونئال فرعی
  • مهین جمشیدی، مینو محرز، مهرانگیز زنگنه، علی جمشیدی ماکیانی صفحه 157
    سابقه و هدف
    درمان استاندارد کیست هیداتیک جراحی است، اما در مواردی که کیست های متعددی در ارگان های حیاتی وجود داشته باشد و یا بیمار از نظر جراحی در ریسک خطر بالا باشد، درمان های دارویی نظیر خانواده بنزیمیدازول ها (آلبندازول-مبندازول) جایگزین می گردد. در مطالعه اخیر درمان توام آلبندازول همراه با یک داروی موثر بر روی پروتواسکولکس ها از خانواده ایزوکنیولین بنام پرازی کوانتل مورد استفاده قرار گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه، 9 بیمار با کیست های متعدد تحت درمان توام با آلبندازول 400 میلی گرم دو بار در روز و پرازیی کوانتل 40 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم دو بار در هفته به مدت 3 ماه قرار گرفتند. بیماران بطور متوسط 18 ماه پس از خاتمه درمان تحت پیگیری از نظر عود مجدد ضایعات بودند.
    یافته ها
    بهبودی کامل بالینی در 7 مورد (7/77 درصد) و بهبودی نسبی بالینی در 2 مورد (2/22 درصد) مشاهده گردید. از نظر رادیولوژیک، بهبودی کامل در 5 مورد (6/55 درصد) و بهبودی نسبی در4 مورد (4/45 درصد) وجود داشت. یکی از بیماران پس از خاتمه درمان تحت بررسی هیستوپاتولوژیک قرار گرفت که محو شدن کامل لایه زایا گزارش شد.
    نتیجه گیری
    کاربرد توام آلبندازول و پرازی کوانتل می تواند به عنوان یک درمان جایگزین در بیماران مبتلا به کیست های هیداتیک منتشر در ارگا نهای حیاتی و یا بیماران در ریسک خطر بالای جراحی مورد استفاده قرار گیرد
    کلیدواژگان: کیست هیداتیک، آلبندازول، پرازی کوانتل
  • سعید وزیری یزدی، محمد دهستانی، حمیدرضا سلطانی گردفرامرزی صفحه 161
    سابقه و هدف
    افسردگی از شایع ترین اختلالات روانی است که در بیماران مبتلا به امراض مزمن، سرطان ها و آسم از شیوع بالایی برخوردار است. هدف از بررسی حاضر ارتباط افسردگی با بیماران مبتلا به آسم می باشد.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی بیماران مبتلا به آسم مراجعه کننده به بیمارستان شهدای کارگر شهر یزد از خرداد لغایت ماه 1385 انجام گرفت. پس از اخذ رضایت از بیماران پرسش نامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک و سابقه بیماری و نیز آزمون Beck (13 گزینه ای) توسط پرسشگر از بیماران تکمیل شد. داده ها با آزمون های آماری کای دو و در صورت لزوم آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند..
    یافته ها
    در کل 330 بیمار مبتلا به آسم مورد مطالعه قرار گرفتند که 54 درصد آنها مرد و 46 درصد زن بودند. میانگین سنی بیماران 45/15± 47/54 سال (محدوده 88-20 سال) بود. 79 درصد از بیماران مبتلا به آسم دارای درجاتی از افسردگی بودندکه در مقایسه با جمعیت عادی شهر یزد (شیوع 34درصد) بطور معنی داری بیشتر است (0001/0>P). ارتباط معنی داری بین زنان و مردان از نظر ابتلای به افسردگی بدست نیامد. خطر افسردگی در افراد تحصیل کرده دو برابر افراد بی سواد بود (05/0>P). درجات افسردگی با سطح تحصیلات ارتباط داشت، به نحوی که با افزایش تحصیلات میزان افسردگی کاهش داشت (001/0=P). همچنین بین سن و میزان افسردگی ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (007/0=P). خطر بروز افسردگی با افزایش سابقه آسم ارتباط معنی داری داشت.(012/0=P)
    نتیجه گیری
    شیوع افسردگی در مبتلایان به آسم بیشتر از افراد جامعه است و با سابقه ابتلای به آسم رابطه مستقیمی دارد. لذا شناخت و درمان زود هنگام بیماری آسم می تواند از عوامل خطرزای افسردگی پیشگیری نماید
    کلیدواژگان: آسم، افسردگی، یزد
  • پروین امامی، شهرزاد عارف صفحه 165
    سابقه و هدف
    از شایع ترین مشکلات تغذیه ای کودکان در ایران کمبود آهن و ویتامین ها و و مشکلات ناشی از آنها مثل کم خونی و نرمی استخوان می باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی، نگرش و عملکرد مادران در مورد مصرف مکمل های آهن و ویتامین در شیرخواران زیر دو سال انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه تحلیلی به صورت KAP study و به روش نمونه گیری سرشماری پی در پی (480مورد) در سال 1384 انجام شد. ابزار تحقیق پرسش نامه ای بود که توسط یک پرسشگر تکمیل گردید. داده ها با آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    در مجموع 3/59 درصد مادران آگاهی پایین، 8/38 درصد آگاهی متوسط و 9/1 درصد آگاهی بالا در مورد مصرف آهن و ویتامین تکمیلی داشتند. 4/20 درصد نگرش بد، 1/12 درصد نگرش متوسط و 5/67 درصد نگرش خوب و هم چنین 2/14درصد از مادران عملکرد بد، 7/57 درصد عملکرد متوسط و 1/28 درصد عملکرد خوب در ارتباط با مصرف مکمل های آهن و ویتامین داشتند. بین پیگیری انجام پایش رشد وآگاهی مادران ومحل پایش رشد و عملکرد مادران و همچنین بین میزان تحصیلات مادران و نگرش آنان ارتباط معنی داری وجود داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به میزان پایین آگاهی، نگرش و عملکرد در مادران در مورد مصرف مکمل های ویتامین و آهن در کودکان کمتر از 2 سال به نظر می رسد که نیاز به آموزش آنها از طریق مراکز بهداشت و رسانه های عمومی ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: آگاهی، نگرش، عملکرد، مادران، آهن، ویتامین تکمیلی، شیرخواران
  • محبوبه قربانی، سیدمصطفی حسینی، وحید خوری صفحه 171
    سابقه و هدف
    امروزه با توجه به پلی فارماسی و میانگین بالای تجویز دارو در نسخ، تداخلات دارویی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. تحقیق حاضر جهت بررسی اثرات آموزش چهره به چهره در کاهش تداخلات دارویی نسخ بیمه ای پزشکان در پاییز و زمستان سال 1385-1384نجام شد.
    روش بررسی
    در این پژوهش مداخله ای (نیمه تجربی)، کلیه پزشکانی که در نسخ بیمه ای خود تداخلات دارویی داشتند، بررسی شدند. ابتدا با مراجعه به کمیته کنترل نسخ، نسخه پزشکان از نظر تداخلات دارویی بررسی شد وسپس با مراجعه به مطب پزشکان، آموزش های لازم (آموزش چهره به چهره، بازخورد اطلاعات و چاپ جزوه آموزشی) درباره تداخلات دارویی موجود در نسخ آنها داده شد. پس از اجرای برنامه آموزشی، نسخ پزشکان طی یک دوره 3 ماهه بعد از آموزش، مجددا از نظر وجود تداخلات دارویی بررسی شد. میانگین درصد تداخلات دارویی و آگاهی پزشکان در ارتباط با تداخلات دارویی مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    فراوانی تداخلات دارویی در بین پزشکان 49/8 درصد بود. فراوانی تداخل دارویی متوسط نسبت به شدید و خفیف بیشتر بود. تداخلات دارویی شدید از 6/1 درصد قبل از آموزش به 24/0 درصد بعد از آموزش کاهش یافت و این کاهش معنی دار در تداخل متوسط و خفیف نیز دیده شد (P<0/001). هم چنین بعد از آموزش، افزایش معنی داری در آگاهی پزشکان در زمینه مکانیسم وقوع، دسته بندی فارماکولوژیک و درمان تداخل مشاهده شد (P<0/001).
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر اهمیت آموزش فعال در کاهش درصد تداخلات دارویی در نسخ پزشکان و تاثیر آموزش در افزایش آگاهی پزشکان در مورد تداخل دارویی می باشد.
    کلیدواژگان: آموزش چهره به چهره، تداخل دارویی، نسخه پزشکی
|
  • Hasan Zadeh, Golkar, Hadavy, Karimi Nezhad, Almadani, Afrozan, Salahshori Far, Shafghati, Kahrizi, Hossein Najmabadi * Page 121
    Background
    Spinal muscular atrophy is a group of α-motor neuron. There are three genes for this disorder, of which SMN with two copies centromeric and telomeric is the most important one. In 95% of SMA patient’s telomeric copy of SMN is homozygously deleted and the remaining has point mutation in this gene. In most of the patient’s, exon 7 & 8 of SMN1 is deleted. Therefore, analysis of SMN1 mutation is very important for carrier detection. The aim of this study was analysis of SMN1 mutation and determination of its frequency among Iranian patients.
    Materials And Methods
    After genetic counseling and estimation of clinical symptoms of patients based on SMA consortium, molecular analysis based on PCR-RFLP has been performed.
    Results
    Frequency of consanguineous marriage in our study was 60%, while most of the patients were come from central and northern part of Iran. Of 243 families, 195 were categorized as type I, 30 as type II, and 18 as type III. Analysis of exon 7 deletion among families with live affected child showed that 94% of families with SMA type I, 95% in type II families and 100% in SMA type III had homozygous deletion. In prenatal diagnosis, twenty one of ninety two (22.8%) fetal samples were found to be affected and these pregnancies were terminated.
    Conclusion
    The frequency of homozygous deletion of exon 7 of SMN1 was 94%. This is in agreement with Western Europe, China, Japan, and Kuwait.
  • Yousof Doustar, Toroghi, Hashemi, Haji Abaloo Page 127
    Background
    Influenza virus produces cell death in animals and human. Cell death can be caused by either necrosis or apoptosis. We investigated the types of cell death that occur in chickens infected with avian influenza virus (A/chicken/Iran/772/2000(H9N2).
    Material And Methods
    In an experimental study, 60 SPF chickens aged 3 weeks old were assigned to two groups. The first group was infected with 107..5EID50 of the virus intravenously and the second group was treated with saline normal. 72 hours later, renal tissues were collected and fixed in 10% formalin solution. The prepared microscopic sections with the thickness of 5-6 micron were stained using TUNEL method.
    Results
    There was a significant difference in apoptotic cells of renal tubular tissue between the infected group and controls (p<0.005).
    Conclusion
    We demonstrated that A/chicken/Iran/772/2000(H9N2) is able to induce apoptosis in renal tubular cells.
  • Khoshnevis, Khajoi, Kharazm, Kazem Zadeh, Kaviyani, Zinal Zadeh, Ghochani, Zainabiyan Page 133
    Background
    Arteriovenous fistulae are the principal chronic hemodialysis access in patients with end stage renal disease. There is an increasing number of patients who need AVF closure because of serious complications or renal function retrieval by transplantation. Multiple open and endovascular techniques have been proposed for AVF closure. In this study, we are going to compare two surgical methods and select the preferred one as the standard technique for closure.
    Materials And Methods
    A randomized controlled clinical trial was designed. 140 patients were randomly assigned into two matched groups. 70 patients underwent AVF ligature and the other 70 subjects underwent transvenous endorrhaphy. Each patient was followed for at least 6 months to monitor surgical results.
    Results
    Of 140 patients, 26 (18.6%) AVF closures were failed during 6 months of follow up. Of 26 failed cases, 24 had undergone AVF ligature. Thrill recurrence and closure failure was 37.1% in the ligature group and 2.9% in the endorrhaphy group.
    Conclusions
    Transvenous endorrhaphy is associated with better AVF closure results. Therefore, we recommend this procedure as the standard technique of AVF closure.
  • Shahla Mohammadzadeh, Shojai, Zeraati, Mahidashti Zad Page 147
    Background
    Prior investigators have demonstrated the positive effects of exercise on pain relief and extended range of motion in rheumatoid arthritis (RA) patients. The present study was designed to determine the effects of these exercises in water (hydrotherapy).
    Materials And Methods
    In a clinical trial, a total of 32 adult females were equally assigned in experimental and control groups. At baseline, demographic data, patients’ pain and range of motion were determined. Then, the experimental group was advised associated hydrotherapy activities, finally, 6 weeks later, they were reassessed.
    Results
    The mean pain severity was reduced in both experimental and control groups (p<0.0007, p<0.03, respectively), however, pain severity reduction was more significant in hydrotherapy group. Range of motion was also significantly increased in hydrotherapy group, when compared with controls (p<0.05).
    Conclusion
    Hydrotherapy could effectively reduce pain severity and increase range of motion in RA patients.
  • Seyedmansour Rayegani, Bahrami Page 153
    Background
    Accessory peroneal nerve (APN) is an anatomic variation which can disturb electrodiagnostic studies. This anomaly is detected when the response CMAP (Compound muscle action potential) of EDB (Extensor digitrum brevis) to peroneal nerve stimulation is measured smaller in distal when compared to proximal. In this study, we have assessed the prevalence of APN in a group of patients admitted to Shohada-Tajrish hospital.
    Material And Methods
    CMAP of DPN was measured by Neuro-Screen Toennis instrument. If no CMAP of EDB was detected in ankle, a record was obtained below lateral malleous and the presence of APN was confirmed when CMAP in distal was lesser than proximal.
    Results
    The study population included 143 females (62.7%) and 87 (17.9%) males with a mean age of 42.1±13.5 years. APN was detected in 28 patients, among whom 5 (17.9%) had bilateral APN. Sexual distribution of APN was the same, with half of the cases (14 patients) were females.
    Conclusion
    The prevalence of APN was 12.2%. Approximately, 17.9% of cases were bilateral.
  • Mahin Jamshidi, Minou Mohraz, Mehrangiz Zanganeh, Ali Jamshidi Makiani Page 157
    Background
    Spinal muscular atrophy is a group of α-motor neuron. There are three genes for this disorder, of which SMN with two copies centromeric and telomeric is the most important one. In 95% of SMA patient’s telomeric copy of SMN is homozygously deleted and the remaining has point mutation in this gene. In most of the patient’s, exon 7 & 8 of SMN1 is deleted. Therefore, analysis of SMN1 mutation is very important for carrier detection. The aim of this study was analysis of SMN1 mutation and determination of its frequency among Iranian patients.
    Materials And Methods
    After genetic counseling and estimation of clinical symptoms of patients based on SMA consortium, molecular analysis based on PCR-RFLP has been performed.
    Results
    Frequency of consanguineous marriage in our study was 60%, while most of the patients were come from central and northern part of Iran. Of 243 families, 195 were categorized as type I, 30 as type II, and 18 as type III. Analysis of exon 7 deletion among families with live affected child showed that 94% of families with SMA type I, 95% in type II families and 100% in SMA type III had homozygous deletion. In prenatal diagnosis, twenty one of ninety two (22.8%) fetal samples were found to be affected and these pregnancies were terminated.
    Conclusion
    The frequency of homozygous deletion of exon 7 of SMN1 was 94%. This is in agreement with Western Europe, China, Japan, and Kuwait.
  • Saeed Vaziri, Mohammad Dehestani, Hamidreza Soltani Gord Framarzi Page 161
    Background
    Depression is one the most common mental disorders that has different symptoms such as non-stimulation, sleeping disorders, retirement and social function decreasing. It may occur in patients with chronic diseases, cancer, and asthma. The main purpose of the present study was to determine the relation between asthma and depression.
    Material And Methods
    For this cross-sectional study asthmatic patients referred to Shohadaye Kargar hospital in Yazd in 2006 were enrolled. Having completed the informed consent, demographic data, history of asthma and depression test of Beck (13 questions) were inquired.
    Results
    Totally, 330 asthmatic patients (54% male and 46% female) were studied with a mean age of 54/5±15/5 years (range, 20-88 years). Asthmatic patients had depression more frequently than general population in Yazd (79% vs. 34%, p<0.0001). Educated subjects were more commonly affected (twice the illiterate, p<0.05). Meanwhile, risk of depression showed statistically significant association with age and history of asthma.
    Conclusion
    Depression in more prevalent among asthmatic patients in Yazd, when compared with general population. Therefore, early treatment of asthma can cease depression.
  • Parvin Emami, Shahrzad Aref Page 165
    Background
    Deficiency of iron and vitamins is a major health concern that may lead to anemia or rickets. The aim of the present study was to determine the maternal knowledge, attitude and perception about supplemental iron and vitamins in their infants.
    Materials And Methods
    This analytic KAP study was performed on 480 consecutive cases in 2005. A questionnaire was completed by a trained investigator.
    Results
    Knowledge of mothers towards iron and vitamins was low in 59.3%, moderate in 38.8%, and high in 1.9%. Attitude was poor in 20.4%, moderate in 12.1% and good in 67.5%, however, perception was poor in 14.2%, moderate in 57.7% and good in 28.1%.
    Conclusion
    With respect to poor maternal knowledge, attitude and perception about supplemental iron and vitamins, there is an urgent need for training.
  • Mhboobeh Ghorbani, Mostafa Hosseini, Vahid Khouri Page 171
    Background
    Drug interactions are among the most important medication errors and often can potentially cause adverse drug reactions that may affect treatment course. In the present study we evaluated the effects of face to face education on reduction of drug interactions on insured prescription of physicians.
    Materials And Methods
    We selected the physician’s prescriptions and identified drug interactions of physician’s prescriptions. The prepared questionnaire was introduced to physicians through face to face education, feed back of information and designation of pamphlets. Having educated the physicians, their prescriptions were reevaluated.
    Results
    The incidence of drug interaction was %8.49, however, mean number of drug interaction was significantly reduced after education (p<0.001). Meanwhile, a significant increment was observed in physicians’ knowledge towards possible mechanism, pharmacologic classification and drug interactions (p<0.001).
    Conclusions
    Our results revealed the importance of active education in reducing the percentage of drug interactions and the effects of education in increased physician’s knowledge towards drug interactions.